กระทู้สนทนา
เรียน ผู้ใหญ่ทุกท่านด้วยความเคารพ
วันนี้ เป็นวันแรกที่ผมพึ่งสมัครเป็นสมาชิกของพันทิพเพื่อที่จะได้มีโอกาศบอกความในใจของผม
ผมได้อาศัยและเรียนหนังสืออยู่ในกทม.และได้รับผลกระทบของการชุมนุมมาโดยตลอด
ความทุกข์ในโรงเรียน
การเดินทางไป_กลับโรงเรียนที่ใช้เวลามากขึ้น ทุกวันก็ลำบากกับรถติดอยู่แล้ว
วันนี้ยังต้องมาลำบากกับการปิดถนนหนทางในกทม.อีก
เวลาเรียนก็น้อยลงเพราะโรงเรียนร่นเวลา ร่นคาบเพื่อให้นักเรียนได้กลับบ้านเร็วขึ้น
อาจาร์ยที่สอน วันๆเอาแต่คุยเรื่องการเมืองกับนักเรียน (นร.รู้เรื่องบ้าง ไม่รู้บ้าง)
บางท่านก็สนับสนุนว่าเป็นสิ่งที่ถูกต้อง ต้องทำเพื่อประเทศชาติ ชับไล่คนโกง
บางท่านก็ออกมาตำหนิติเตียนว่าเป็นเรื่องประโยชน์ของตัวเอง สร้างความเดือนร้อนให้กับประชาชน
จนผมเองไม่รู้ว่าจะเชื่อใครดี
เพื่อนของผม วันๆก็เตะบอล เฮฮากันตามประสา แต่มาวันนี้ ไม่อยากจะคุยกันเพราะว่า ไม่รู้ว่าต่างคนต่างคิดยังไง
ถ้าคุยกันไปอาจจะทำให้เสียเพื่อนไปได้ แต่ถ้าทำเป็นไม่สนใจก็ยิ่งแย่ลงไปอีก กลายเป็นว่าไม่ใส่ใจในบ้านเมือง
ความทุกข์ในครอบครัว
เมื่อกลับถึงบ้าน คุณพ่อ คุณแม่พูดถึงแต่เรื่องการเมือง การชุมนุม
เวลาไปทานข้าวกับครอบครัวใหญ่ มีคุณปู่ คุณย่า คุณอา ก็ดันไปถกเถียงกันเรื่องการเมืองบนโต๊ะอาหารอีก
ไม่เว้นแม้กระทั่ง เมื่อหลายวันก่อน เราไปเที่ยวตจว.กัน ยังไม่พ้นคุยแต่เรื่องการเมือง (เบื่อจริงๆเลย)
มาวันนี้ 31/12/2556 วันสุดท้ายของปี
ฃึ่งเป็นวันที่ผมน่าจะได้ปร่วมเฉลิมฉลองในส่งท้ายปีด้วยความสนุกสนาน
แต่ผมยังได้รับผลกระทบจากการชุมนุม โดยถูกห้ามออกไปร่วม เพราะเหตุอาจจะเกิดอันตรายขึ้นได้
ผมยังเป็นนักเรียนมัธยมคนหนึ่ง ผมเข้าใจว่าทุกคนคงห่วงใยในประเทศชาติ
ไม่ใช่ว่า ผมไม่รักชาติ เอาแต่สนุกไปวันๆ ไม่ใส่ใจในบ้านเมือง
เมื่อผมโตขึ้น มีวัยวุฒิและวุฒิภาวะมากขึ้น ผมคงตัดสินใจได้ว่าผมจะคิด จะทำยังไงกับสิ่งต่างๆที่จะเกิดขึ้นในภายภาคหน้า
สิ่งที่บางพวก บางคนกำลังกระทำอยู่ แล้วบอกว่ามันจะทำให้ประเทศชาติดีขึ้น
จะไม่มีการโกงกิน จะมีแต่คนดี ระบอบเลวร้ายจะหมดไปจากประทศไทย
ผมไม่รู้หรอกว่า ภายภาคหน้าจะดีชึ้นอย่างที่พวกคุณบอกหรือเปล่า
ผมรู้แต่ว่า วันนี้คุณได้ทำลายความสุขเล็กๆของผมไปแล้ว
อีกไม่กี่วัน พวกคุณยังจะหน้าด้านขโมยความสุขของคนกทม.ไปอีก
โดยประกาศจะยึดกทม.ทั้งๆกทม.เป็นของคนทุกๆคน
แต่มาวันนี้....พวกคุณกำลังขโมยความสุขเล็กๆของผมไป
ผมไม่อยากเห็น ..อาจาร์ยเอาความคิด ความเชื่อของตัวเองมาตัดสินว่าใครผิด ใครถูก
ผมไม่อยากเห็น...เพื่อนๆต้องมาเข้าใจผิดกัน ไม่พูดกันในสิ่งที่เราเองยังไม่เข้าใจ
ผมไม่อยากเห็น...ครอบครัว คุณปู่ คุณย่า คุณพ่อ คุณอาต้องมาถกเถียงกันเอง
ผมต้องการแค่...ผมอยากมีความสุขในวันนี้อย่างที่มันสมควรจะเป็น
พวกคุณ..เป็นใครกัน คุณมีสิทธ์อะไรถึงทำกับผมได้
พวกคุณ..เคยถามลูก หลานคุณเองหรือเปล่า รู้สึกอย่างไรกับการกระทำของคุณ
พวกคุณ..จะยอมเสียสละ ให้โอกาศกับคนรุ่นใหม่ ได้ตัดสินใจเองว่าพวกเราจะเดินไปในเส้นทางใดอย่างที่เราต้องการได้หรือไม่
นักเรียนมัธยมคนหนึ่ง
ปล.ผมไม่สามารถโพสกระทู้นี้ในล็อกอินผมได้ ผมขอยืมล็อกอินบุคคลที่รู้จัก ขอบคุณครับ
สมาชิกหมายเลข 1183101
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น