รัชกาลที่ ๔ กับ ประเทศสหรัฐอเมริกา (วันนี้วันชาติสหรัฐฯ)

สยามประเทศ และ สหรัฐอเมริกา (คนไทยสมัยก่อนเรียกว่าเมืองใหม่)

สวัสดีวันชาติสหรัฐอเมริกา สหรัฐครบรอบ ๒๓๗ ในวันนี้ ถึงแม้ว่าสหรัฐอเมริกาจะเป็นแค่ประเทศที่เคยเป็นอาณานิคมมาก่อนแต่ก็ถือว่าประเทศนี้มีการพัฒนาที่รวดเร็วมากเมื่อเทียบกับประเทศอื่นๆ ประเทศนี้มีความหลากหลายทางเชื้อชาติพันธุ์อย่างมาก และที่สำคัญไทยกับอเมริกา ก็เคยมีความสัมพันธ์ทางการฑูตพอสมควร ผมขอยกตัวอย่าง ในยุคประธานาธิบดีลินคอล์น สหรัฐอเมริกามีสัมพันธ์ทางการทูตกับสยามยุครัชกาลที่ 4 ผมขอยกตัวอย่างในเรื่องการที่รัชกาลที่ ๔ เคยทรงส่งพระราชสาร์สที่ว่าจะทรงส่งช้างไปให้สหรัฐอเมริกานั้นแล้วกันน่ะครับ

พระราชสาส์นของรัชกาลที่ 4 ที่มีผู้กล่าวขวัญถึงกันมากคือพระราชสาส์นที่มีผู้เข้าใจผิดว่าทรงมีพระประสงค์จะทรงพระราชทานช้างให้แก่ประธานาธิบดีอับราฮัม ลินคอล์น เพื่อใช้ในสงครามกลางเมือง ความจริงแล้วเป็นพระราชสาส์นที่ส่งไปถึงประธานาธิบดีเจมส์ บุคแนนโดยมีสาระแสดงความประสงค์จะพระราชทานช้างสยามให้ไปเลี้ยงในประเทศสหรัฐอเมริกาเพื่อให้แพร่พันธุ์และนำไปใช้เป็นสัตว์พาหนะสำหรับบรรทุกสิ่งของต่างๆ แต่พระราชสาส์นฉบับลงวันที่ 14 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1861 กว่าจะเดินทางถึงสหรัฐอเมริกา ปรากฏว่าประธานาธิบดีเจมส์ บุคแนนได้ออกจากตำแหน่งไปแล้ว และผู้ชนะการเลือกตั้งและเข้ารับตำแหน่งเป็นประธานาธิบดีคนใหม่ต่อจากประธานาธิบดีเจมส์ บุคแนน คือ ประธานาธิบดี อับราฮัม ลินคอล์น ในสาส์นของประธานาธิบดีอับราฮัม ลินคอล์น ฉบับลงวันที่ 2 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1862 กราบบังคมทูลถึงรัชกาลที่ 4 มีความว่าได้รับของพระราชทาน คือ ดาบ พระบรมฉายาลักษณ์ และงาช้าง 1 คู่ ซึ่งจะได้เก็บไว้เป็นสมบัติของชาติต่อไป

" ส่วนที่ได้ทรงเสนอว่าจะพระราชทานช้างให้ไปเลี้ยงเพื่อแพร่พันธุ์และใช้ประโยชน์ในการขนส่งสิ่งของต่างๆในสหรัฐอเมริกานั้น ประธานาธิบดีอับราฮัม ลินคอล์น ได้ปฏิเสธอย่างสุภาพว่า สภาพอากาศในสหรัฐอเมริกาไม่เอื้ออำนวยที่จะเลี้ยงช้างได้ และตอนนี้สหรัฐอเมริกาก็มีเครื่องจักรไอน้ำใช้เป็นพาหนะสำหรับขนส่งสินค้าทั้งทางบกและทางน้ำได้เป็นอย่างดีอยู่แล้ว"

ดังสำนวนในภาษาอังกฤษในสาสน์ดังกล่าวว่าดังนี้
“Our political jurisdiction, however, does not reach a latitude so low as to favor the multiplication of the elephant, and steam on land, as well as on water, has been our best and most efficient agent of transportation in internal commerce.”

ที่มา: FB 

 Kanith Viseshasingha (กนิษฐ์ วิเศษสิงห์)