พล.ท.เจ้ายอดศึก ประธานสภาเพื่อการกอบกู้รัฐฉาน ...เป็นบุคคลที่เคารพนับถือที่สูงสุดอยู่ในใจคือ...1.สมเด็จพระเรศวร มหาราชถึงขนาดเป็นประธานจัดสร้างเหรียญด้วยตนเอง 2.พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวกับพระราชนีฯ ของไทย ....
อยากให้คนไทยได้อ่าน พล.ท เจ้ายอดศึก
ผู้นำสูงสุดของ SSA และ RCSS ได้กล่าวถึงสาเหตุที่ตนเองและประชาชนไทใหญ่เคารพศรัทธาพระเจ้าอยู่หัวของคนไทยเป็นอย่างยิ่งว่า "ตั้งแต่ผมเป็นผู้นำกองทัพไทใหญ่และมาตั้งฐานอยู่ที่ดอยไตแลง เมื่อปี ๒๕๔๒ เป็นต้นมา ผมจัดพิธีบูชาคารวะสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวฯ และสมเด็จพระราชินีฯ มาตลอดทุกปี ในวันเฉลิมพระชนมพรรษา อันที่จริง ผมเริ่มคิดมาตั้งแต่ยุค MTA (พ.ศ.๒๕๒๘ - ๒๕๓๘) ที่ขุนส่าเป็นผู้นำแล้ว แต่ผมยังเป็นนายทหารเล็ก ๆ ทำอะไรไม่ได้ จึงได้แต่เคารพพระองค์ท่านอยู่ในใจ" ความนับถือในพระราชวงศ์ไทยของผม มีเหตุมาตั้งแต่เมื่อปี พ.ศ.๒๕๒๓ เจ้ากอนเจิง ผู้นำไทใหญ่ ตอนนั้นคัดเลือกผมกับเพื่อนทหารไทใหญ่ ประมาณ ๑๐ คน ไปเป็น รปภ.ร่วมกับหน่วย ตชด.๓๒๗ ของไทย ไปถวายอารักขาสมเด็จพระเทพฯ เมื่อครั้งเสด็จหมู่บ้านเปียงหลวง อ.เวียงแหง จ.เชียงใหม่ ตอนนั้นเป็นเด็ก ผมไม่รู้เรื่องอะไร เขาให้ไปก็ไป ให้จัดแถวก็จัดแถว ผมกับ ตชด.ไทยได้เข้าเฝ้า พระองค์ท่านถามว่า สบายดีหรือเปล่า เป็นไทใหญ่หรือเปล่า อยู่ที่ไหน ผมตอบว่า เป็นไทใหญ่ครับ อยู่บนดอย วันนั้นท่านสอนให้รักสามัคคีกัน ให้เรียนหนังสือให้เก่ง ถ้าเก่งจะทำอะไรก็ง่าย พอผมอายุ ๒๓ ปี ผมป่วยต้องมาเข้าโรงพยาบาลที่เชียงใหม่ นอนอยู่หลายวันผมได้ดูทีวี ก่อนนั้นไม่เคยดู ผมได้เห็นพระเจ้าอยู่หัวพูดในทีวี ผมฟังเข้าใจบ้างไม่เข้าใจบ้าง มีหมอคนหนึ่งพอพูดภาษาไทใหญ่ได้ เขาเข้ามาพูดคุยให้กำลังใจผม ผมถามหมอ กษัตริย์ของไทยช่วยเหลือคนไทยอย่างไรบ้าง คนไทยเชื่อถือเขาอย่างไร เขาดีหรือเปล่า หมอผู้หญิงอายุประมาณ ๒๕ ปี ตอบดีมาก ตอบให้ผมเข้าใจง่าย ๆ เขาบอกกษัตริย์ของไทยดีไม่ดีเขาไม่พูด แต่คนไทยเชื่อถือมาก เป็นสัญลักษณ์ของประเทศไทย คนวิจารณ์กันเยอะ ยังไงก็แล้วแต่ ผมพูดมาตลอด ไม่ว่าการเมืองไทยเปลี่ยนแปลงไปอย่างไร เรื่องความเชื่อถือศรัทธาในพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวฯของผมและคนไทใหญ่ไม่เปลี่ยนแปลง เพราะลาว ไทย ไทใหญ่ คนเชื้อสายไท-ลาวทั่วโลก มีกษัตริย์องค์เดียวคือ พระเจ้าอยู่หัวเป็นสัญลักษณ์ของเชื้อชาติ ต่อให้ไทยรบกับไทใหญ่ ผมก็ยังศรัทธาในพระเจ้าอยู่หัวอยู่เช่นเดิม และจะจัดพิธีบูชาพระเจ้าอยู่หัวอย่างไม่เปลี่ยนแปลง เพราะพระเจ้าอยู่หัวพระองค์นี้เป็นแบบอย่างของมนุษย์ที่สมบูรณ์ พระองค์ท่านไม่ได้พัฒนาแค่เพียงประเทศเท่านั้น แต่พระองค์ท่านมุ่งพัฒนามนุษย์ นี่คือสิ่งที่ผมศรัทธาอย่างที่สุด" ในยามประเทศไทใหญ่ล่มสลาย และทหารประชาชนไทใหญ่ได้รวมกำลังกันลุกขึ้นต่อสู้กู้ชาติ งสิ่งสูงสุดที่ยึดเหนี่ยว ประสานจิตใจคนไทใหญ่ไว้ว่าคือ พระเจ้าอยู่หัวพระองค์นี้เอง ประชาชนไทใหญ่ในพม่าต่างนับถือพระเจ้าอยู่หัวไทยอย่างยิ่ง ในรัฐฉานเงินไทยที่มีรูปพระเจ้าอยู่หัวฯ คนเมืองจะไม่เอาไว้ในที่ต่ำ แต่จะเก็บไว้บนหิ้งสูงเพื่อบูชา แม้พม่าบีบคั้นไทใหญ่ ชาติเราจมหาย ไม่มีที่พึ่ง ทั้งทหารและประชาชนคนเมืองไทใหญ่ นับถือพระเจ้าอยู่หัว นับถือพระนเรศวรกันทั่วทั้งเมือง บนยอดดอยไตแลง แผ่นดินแสนไกลริมขอบฟ้า ที่ตั้งของกองทัพกู้ชาติไทใหญ่ พิธีบูชาคารวะในหลวงดำเนินไปอย่างศักดิ์สิทธิ์ ยิ่งใหญ่สมพระเกียรติ สูงสุดตามพระราชประเพณีของไทใหญ่ที่เคยจัดพิธีถวายการบูชาคารวะกษัตริย์ของตน ในชั่วโมงปัจจุบันพระเจ้าอยู่หัวของไทยถือเป็นมิ่งขวัญ เป็นแบบอย่าง เป็นศูนย์รวมของความศรัทธา ที่ปกแผ่พระบารมีอันร่มเย็นไปคุ้มครองเหล่าประชาชนไทใหญ่และกองกำลังกู้ชาติ ผู้ทุกข์ยาก ที่ยังอดทนฝ่าฟันทุกทางเพื่อสู้นำเอกราชและความสงบสุขมาให้ประชาชนบนแผ่นดินรัฐฉาน อย่างไม่สิ้นสุดและไม่มีวันยอมแพ้ โดย นิพัทธ์พร เพ็งแก้ว
อยากให้คนไทยได้อ่าน พล.ท เจ้ายอดศึก
ผู้นำสูงสุดของ SSA และ RCSS ได้กล่าวถึงสาเหตุที่ตนเองและประชาชนไทใหญ่เคารพศรัทธาพระเจ้าอยู่หัวของคนไทยเป็นอย่างยิ่งว่า "ตั้งแต่ผมเป็นผู้นำกองทัพไทใหญ่และมาตั้งฐานอยู่ที่ดอยไตแลง เมื่อปี ๒๕๔๒ เป็นต้นมา ผมจัดพิธีบูชาคารวะสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวฯ และสมเด็จพระราชินีฯ มาตลอดทุกปี ในวันเฉลิมพระชนมพรรษา อันที่จริง ผมเริ่มคิดมาตั้งแต่ยุค MTA (พ.ศ.๒๕๒๘ - ๒๕๓๘) ที่ขุนส่าเป็นผู้นำแล้ว แต่ผมยังเป็นนายทหารเล็ก ๆ ทำอะไรไม่ได้ จึงได้แต่เคารพพระองค์ท่านอยู่ในใจ" ความนับถือในพระราชวงศ์ไทยของผม มีเหตุมาตั้งแต่เมื่อปี พ.ศ.๒๕๒๓ เจ้ากอนเจิง ผู้นำไทใหญ่ ตอนนั้นคัดเลือกผมกับเพื่อนทหารไทใหญ่ ประมาณ ๑๐ คน ไปเป็น รปภ.ร่วมกับหน่วย ตชด.๓๒๗ ของไทย ไปถวายอารักขาสมเด็จพระเทพฯ เมื่อครั้งเสด็จหมู่บ้านเปียงหลวง อ.เวียงแหง จ.เชียงใหม่ ตอนนั้นเป็นเด็ก ผมไม่รู้เรื่องอะไร เขาให้ไปก็ไป ให้จัดแถวก็จัดแถว ผมกับ ตชด.ไทยได้เข้าเฝ้า พระองค์ท่านถามว่า สบายดีหรือเปล่า เป็นไทใหญ่หรือเปล่า อยู่ที่ไหน ผมตอบว่า เป็นไทใหญ่ครับ อยู่บนดอย วันนั้นท่านสอนให้รักสามัคคีกัน ให้เรียนหนังสือให้เก่ง ถ้าเก่งจะทำอะไรก็ง่าย พอผมอายุ ๒๓ ปี ผมป่วยต้องมาเข้าโรงพยาบาลที่เชียงใหม่ นอนอยู่หลายวันผมได้ดูทีวี ก่อนนั้นไม่เคยดู ผมได้เห็นพระเจ้าอยู่หัวพูดในทีวี ผมฟังเข้าใจบ้างไม่เข้าใจบ้าง มีหมอคนหนึ่งพอพูดภาษาไทใหญ่ได้ เขาเข้ามาพูดคุยให้กำลังใจผม ผมถามหมอ กษัตริย์ของไทยช่วยเหลือคนไทยอย่างไรบ้าง คนไทยเชื่อถือเขาอย่างไร เขาดีหรือเปล่า หมอผู้หญิงอายุประมาณ ๒๕ ปี ตอบดีมาก ตอบให้ผมเข้าใจง่าย ๆ เขาบอกกษัตริย์ของไทยดีไม่ดีเขาไม่พูด แต่คนไทยเชื่อถือมาก เป็นสัญลักษณ์ของประเทศไทย คนวิจารณ์กันเยอะ ยังไงก็แล้วแต่ ผมพูดมาตลอด ไม่ว่าการเมืองไทยเปลี่ยนแปลงไปอย่างไร เรื่องความเชื่อถือศรัทธาในพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวฯของผมและคนไทใหญ่ไม่เปลี่ยนแปลง เพราะลาว ไทย ไทใหญ่ คนเชื้อสายไท-ลาวทั่วโลก มีกษัตริย์องค์เดียวคือ พระเจ้าอยู่หัวเป็นสัญลักษณ์ของเชื้อชาติ ต่อให้ไทยรบกับไทใหญ่ ผมก็ยังศรัทธาในพระเจ้าอยู่หัวอยู่เช่นเดิม และจะจัดพิธีบูชาพระเจ้าอยู่หัวอย่างไม่เปลี่ยนแปลง เพราะพระเจ้าอยู่หัวพระองค์นี้เป็นแบบอย่างของมนุษย์ที่สมบูรณ์ พระองค์ท่านไม่ได้พัฒนาแค่เพียงประเทศเท่านั้น แต่พระองค์ท่านมุ่งพัฒนามนุษย์ นี่คือสิ่งที่ผมศรัทธาอย่างที่สุด" ในยามประเทศไทใหญ่ล่มสลาย และทหารประชาชนไทใหญ่ได้รวมกำลังกันลุกขึ้นต่อสู้กู้ชาติ งสิ่งสูงสุดที่ยึดเหนี่ยว ประสานจิตใจคนไทใหญ่ไว้ว่าคือ พระเจ้าอยู่หัวพระองค์นี้เอง ประชาชนไทใหญ่ในพม่าต่างนับถือพระเจ้าอยู่หัวไทยอย่างยิ่ง ในรัฐฉานเงินไทยที่มีรูปพระเจ้าอยู่หัวฯ คนเมืองจะไม่เอาไว้ในที่ต่ำ แต่จะเก็บไว้บนหิ้งสูงเพื่อบูชา แม้พม่าบีบคั้นไทใหญ่ ชาติเราจมหาย ไม่มีที่พึ่ง ทั้งทหารและประชาชนคนเมืองไทใหญ่ นับถือพระเจ้าอยู่หัว นับถือพระนเรศวรกันทั่วทั้งเมือง บนยอดดอยไตแลง แผ่นดินแสนไกลริมขอบฟ้า ที่ตั้งของกองทัพกู้ชาติไทใหญ่ พิธีบูชาคารวะในหลวงดำเนินไปอย่างศักดิ์สิทธิ์ ยิ่งใหญ่สมพระเกียรติ สูงสุดตามพระราชประเพณีของไทใหญ่ที่เคยจัดพิธีถวายการบูชาคารวะกษัตริย์ของตน ในชั่วโมงปัจจุบันพระเจ้าอยู่หัวของไทยถือเป็นมิ่งขวัญ เป็นแบบอย่าง เป็นศูนย์รวมของความศรัทธา ที่ปกแผ่พระบารมีอันร่มเย็นไปคุ้มครองเหล่าประชาชนไทใหญ่และกองกำลังกู้ชาติ ผู้ทุกข์ยาก ที่ยังอดทนฝ่าฟันทุกทางเพื่อสู้นำเอกราชและความสงบสุขมาให้ประชาชนบนแผ่นดินรัฐฉาน อย่างไม่สิ้นสุดและไม่มีวันยอมแพ้ โดย นิพัทธ์พร เพ็งแก้ว
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น