11 มีนาคม 2557 ช่วงค่ำ เวทีแจ้งวัฒนะ
หลวงปู่พุทธะอิสระ
เรามาเจริญสติกันหน่อย ทำจิตให้ว่าง ทำกายให้ว่าง เราเหนื่อยมาทั้งวันแล้ว วางเสียบ้าง ปล่อยตัวเองออกจากพันธนาการ หยิบมาทั้งวัน ในวิชาสติปัฏฐาน 4 พระพุทธเจ้าทรงสอนเรื่อง กาย เวทนา จิต ธรรม กายรวมๆ มี 6 บรรพะ คือ กาย อานาปานสติ อิริยาบท จตุธาตุวัฏฐาน 4 นวสีวถิกา การพิจารนาโครงกระดูกในกายตน เรียกว่าอสุภกรรมฐาน หรือโครงกระดูก หลายคนเรียกว่าความไม่สวยงามในกายตน
ทั้งหมดคือเรื่องของกาย แต่เราไม่ต้องสนใจ เป็นวิชาการ แต่รวมๆ คือกายและใจ
ให้เพ่ง ให้ตั้งให้มั่น ตรงอยู่ในกาย มีจิต มีสติ มีอารมณ์ รับรู้เฉพาะในกาย อย่าให้หลุดเลื่อนออกไปนอกกาย ไม่มีภาระ ไม่แบก ไม่พันธนาการ ไม่ว้าวุ่นกลัดกลุ้มทุรนทุราย เป็นตัวรู้เฉยๆ จนเป็นพุทธะคือ ตัวรู้ ผู้รู้ตื่นเบิกบาน ไม่จำเป็นต้องเป็นชาวพุทธ แม้มุสลิม คริสต์ ซิกข์ ก็ทำได้
เพราะถ้าไม่รู้ก็บ้า ต้องมีตัวรู้ ต้องหยิบแล้งวาง แล้วทำความว่างให้ปรากฏ
เรามาทำความว่างให้ปรากฏ ด้วยการวางทุกอย่าง สมองวาง กายวาง ใจวาง แล้วทำให้เกิดความว่าง แม้อารมณ์ก็ต้องวาง ความขมึงทึง ตึงรัด พันธนาการ วิตกกังวล ง่วงเหงาหาวนอน เหล่านี้เป็นงานที่ต้องไปหยิบฉวย ต้องวางภาระให้หมด วางให้หมด เหลือแค่คำว่า ว่างเฉยๆ เริ่มต้นเลย
หยิบแล้ววาง วางแล้งว่าง ทรงอารมณ์ความว่าวเอาไว้ จนรู้สึกว่าตัวเราไม่ใช่เรา ดับแล้วเย็น
ความดับเย็นเหล่านี้เป็นสิ่งที่งดงามของจิต เป็นเสรีภาพของจิต เป็นสุขุมจิต เป็นวิเศษจิต เป็นจิตที่วิเศษกว่าจิตอื่นๆ ความปรุงแต่งใดๆ พันธนาการใดๆ ความทุกข์ใดๆ ไม่เกิดขึ้นได้เลย เหมือนที่พระพุทธเจ้าทรงสอน โมฆราชว่า "เมื่อใดที่เธอเห็นความว่าง เมื่อนั่นมัจจุราชจะไม่มีวันเห็นเธอ"
เราอยู่กับความว่างแล้วเราจะไม่มีวันตาย ไม่มีวันเจ็บ ไม่มีวันแก่
อยู่กับความว่างแล้วเราจะไม่มีความทุกข์ มีแต่ความผ่อนคลายมโปร่งเบาสบาย ความว่างเกิดขึ้นกับใครเป็ยลาภอย่างยิ่ง เป็นสุขอย่างยิ่ง เป็นอำนาจอย่างยิ่ง เป็นตบะ เป็นเสรีภาพอย่างยิ่ง
ทุกวันนี่เราตกอยู่ในอำนาจ เพราะเราไม่ว่าง เรามีพันธนาการ มีภาระ มีเครื่องผูกพันตลอด ชีวิตเรามีการงาน มีสภาวะที่ต้องทำเป็นเนืองนิจ จนชีวิตไม่หยุดนิ่ง ครั้งหนึ่งในหนึ่งวันมีโอกาสได้วางว่างบ้าง พันธนาการเหล่านั้นจะได้หยุดลง เหมือนการแก้ปมเชือก แก้ไม่หมด ถ้าไม่แก้เสียเลยก็จะกลายเป็นดินพอกหางหมู ทีนี้จะหาทางแก้ไม่ได้ เป็นวันเป็นเดือนเป็นชาติ เพราะไม่หาทางที่จะแก้ไม่คิดจะแก้ ไม่ฝึกที่จะแก้ เพราะฉะนั้นเรามาฝึกที่จะแก้พันธนาการ
อยู่กับลมหายใจ
หายใจเข้าภาวนาว่า "สัตว์ทั้งปวงจงเป็นสุข"
หายใจออก "สัตว์ทั้งปวงจงพ้นทุกข์" นับหนึ่ง
เที่ยวนี้เอา 16 คู่
ยกมือไหว้พระกรรมฐาน แล้วลืมตาขึ้น
(เจริญมนต์ถวายเป็นพระราชกุศล)
_____
สบายดีไหมลูก (เสียงโห่ร้องและนกหวีดสนั่น)
วันนี้ทำหน้าที่เป็นพ่อค้าข้าว เอาข้าวไปขาย เป็นกรณีศึกษา อยากให้สังคมได้รับรู้ว่าวันนี้ชาวนาเขาแย่จริงๆ ข้าวที่เขาเกี่ยวมาเมื่อเช้านี้ เจ้าของนาเอาไปกองขายที่ลานตากข้าวของโรงสีเอกชน ได้ข้าวประมาณ 20 เกวียน ตีราคาเกวียนละ 6,000 บาท รัฐบาลก็ไม่อยากรับจำนำ แต่ที่แน่ๆ ชาวบ้านมีตัวสัญญาว่าจะรับพร้อมจะรับจำนำ แต่เมื่อเอาไปส่งโรงสีๆ บอกว่าไม่พร้อมรับจำนำ เพราะรัฐบาล ยังไม่สั่งไม่มีตังค์จ่าย สรุปแล้วข้าวที่รัฐบาล สั่งให้ปลูกตั้งแต่ พิจิตร นครสวรรค์ อยุธยา ชัยนาท ลงมาถึงนนทบุรี สมุทรสาคร มีนาไม่ต่ำกว่าห้าแสนไร่ พร้อมเก็บเกี่ยวแต่ไม่รู้จะขายใคร พอไปขายโรงสีก็กดราคา แล้วเกิดอะไรขึ้น ตัวอย่างเช่น มุสลิมเจ้านี้ มี 20 เกวียน ต้องไปอาศัยตาชั่ง ลานตากของเขา แล้วเอาข้าวออกมาไม่ได้ เพราะโรงสีที่มีลานตากข้าวและตาชั่ง บอกว่าต้องเอาเงินมาจ่ายก่อน เงินค่าหนี้ ค่าปุ๋ย เงินที่กู้ไปกินตอนที่ยังเก็บเกี่ยวไม่ได้ เป็นเงินเท่าไหร่ เขาบอกว่า 20 เกวียนนี้หักแล้วยังไม่พอค่าหนี้เลย ให้ราคา 6,500 บาท/เกวียน ถือว่าเมตตาแล้ว เงินทั้งบ้านเหลือติดอยู่ 100 บาท
หลวงปู่วันนี้พาพี่น้องชาวนาไปที่ กระทรวงเกษตร กรมวิชาการเกษตร ไปเพราะอะไร เพราะอธิบดีหลายกรมระดม บริษัท ที่ขายเคมี เครื่องมือเกษตร 7-8 บริษัท มาสุมหัวกัน เขียนหนังสือว่าประชุมด่วนที่สุดแก้ปัญหาชาวนา แก้ปัญหาอย่างไร ว่าเงินสองหมื่นล้านจะลงไปที่ชาวนาแล้วทาง ธกส. พ่อค้าที่เป็นเจ้าหนี้ชาวนาเตรียมที่จะหักหนี้จากสองหมื่นล้าน แต่อ้างว่าจะแก้ปัญหาชาวนา ตัวอย่างแบบที่โดนโรงสีหัก แล้วเงินสองหมื่นล้านนี้จะถึงมือชาวนาไหม ...
วันนี้เขาจึงมาสุมหัวกัน เพื่ออยากจะมีส่วนแบ่งกับเงินสองหมื่นล้านว่าจะแบ่งหนี้กันอย่างไร อย่างนี้ต่างหากเล่า ช่วยซ้ำชาวนา
หลวงปู่เลยไปเตือน ธกส. เอาข้าวไปดัมพ์ไว้สองคันรถว่า นี้คือกรณีตัวอย่าง
ธกส. บอกว่าชาวนามีบัตรเครดิต จะเหลืออะไร มันยึดเอาไปหมดแล้ว ก็รอเงินสองหมื่นล้านบาท สรุปว่าชาวนาไม่เหลือ บริษัทปุ๋ยยาเอาไปกินหมด เหลือเศษเดนมาให้ ชาวนาเอาไปกินยาตาย รายเมื่อเช้านี้นายี่สิบเกวียน ไม่เหลือเงินกลับมาเลย แถมยังมีหนี้เก่าที่จะมาทวง นี้คือทุกข์ชาวนา
รู้ไหมว่าหลวงปู่เอาข้าวออกมายังไง เอาเงินกองทุนชาวนาไปไถ่ แสนสองหมื่น รวมค่าบรรทุกอีกสามหมื่นบาทให้เจ้าหนี้ได้เงินเลย
นี้คือชาวนาไทย พูดไม่ออกบอกไม่ถูก ไม่แปลกใจว่าทำไมเขาฆ่าตัวตาย คนที่อยู่ได้นี้อดทนมาก สมัยก่อนเราทำนาเพื่อกิน ไม่ได้ขาย เรามียุ้งฉางประจำบ้าน ที่บ้านหลวงปู่ตายายทำนาก็มียุ้งฉางไว้หุงกินเหลือก็ขาย เอาไปขายเป็นถังๆ กะโรงสี ถ้าไม่ใช้ตังค์ก็ไม่ขายข้าว เดี๋ยวนี้ทำนาไม่ได้กิน ทำไว้ขายหมด เวลากินก็ต้องไปเชื่อข้าวสารผ่อนส่ง หลวงปู่ถาม เขาบอกว่าเชื่อเป็นรอบๆ ค่าอาหารเครื่องใช้ไม้สอยแต่ละรอบก็ไปเชื่อกับร้านค้ามาก่อน สมมุติไข่สองบาทก็ราคาสองบาทห้าสิบ นี้คือชีวิตชาวนา ฟังแล้วน่าอนาถ ต่อไปนี้ไม่ได้แล้ว ยิ่งทำให้หลวงปู่เกิดความรู้สึก อยากให้พิมพ์เขียวชาวนาสำเร็จในวันนี้พรุ่งนี้
วันนี้ที่ไป ธกส. ไม่ได้ไปตบทรัพย์ แต่เพื่อบอกว่า ชาวนาเขาไม่ได้ตังค์ เพราะบริษัททั้งหลายกำลังจะมาหักหนี้ชาวนา แล้วธนาคารก็ได้เปอร์เซ็นต์จากหนี้ที่ได้หัก มีความสมัครสมานใจพร้อมจะให้หักหนี้จากเงินที่ ธกส. เขาส่งให้ วันนี้หลวงปู่เลยไปคาดคั้นกับ ผู้จัดการ ธกส. กิจการพิเศษว่า ถ้าใช้บัตรเครดิตเก่า เวลานี้ไปอยู่ที่พ่อค้าขายปุ๋ย เงินกู้ หมดแล้ว โอนไปเมื่อไหร่มันก็เบิกได้เพราะชาวนามอบฉันทะให้หมดแล้ว ก็โอนไปเพื่ออุดหนุนยาอุดหนุนปุ๋ย ชาวนาก็อดเหมือนเดิม ขอได้ไหม ปิด บัญชี เก่า เปิด บัญชีใหม่ แล้วเวลาโอนเข้าบัญชีใหม่ ทำได้ไหม เขาบอกว่าทำได้ แต่ยุ่งยากหน่อย ขอให้พี่น้องชาวนารีบไปแจ้งปิด บัญชีเก่า เปิด บัญชี ใหม่ ทุกคน เวลาธกส โอนมาก็เป็นของเราเต็มๆ ส่วนจะใช้หนี้เมื่อรัฐบาล จ่ายเงินใช้หนี้มาค่อยมาคุยกัน ไม่ได้สอนให้โกง ไม่ได้เบี้ยว ชักดาบ แต่ยังไม่ให้ เพราะจำเป็นต้องเลี้ยงลูก ครอบครัว ขอเอาไว้ก่อนนะจ๊ะ ขอให้เรามีกินพออยู่พอควรบ้าง ก็เรียกร้องบอกนายทุนเงินเชื่อ และบริษัทยักษ์ใหญ่ว่า อย่าทำร้ายชาวนานักเลย เขาจะแย่อยู่แล้ว ให้โอกาสให้เขาหายใจบ้าง แต่คงไม่มีวันข้างหน้าแล้ว เพราะจะผลักดันให้เกิดสภาชาวนาให้ได้ มีสภาชาวนาแล้ว เราจะขายข้าวด้วยตัวเราเอง เราจะมีธนาคารชาวนา และเงินทุนในธนาคาร สถานภาพของสภาชาวนาจะเป็นองค์กรอิสระ เหมือน ปปช กกต. มีกฏหมายของเราเอง เราจะออกกฏหมายที่ดิน จากพี่น้องที่มีที่ดินมากมาแบ่งให้เราบ้าง โดยขอซื้อในราคาตลาด ถ้าไม่ขายจะโดนภาษีในอัตราก้าวหน้า ที่สหรัฐใครมีที่รกร้างเจอภาษีสองเท่า ไม่มีใครเก็บตุนที่ดิน เศรษฐีทั้งหลายจึงหาทางตั้งมูลนิธิ เพื่อลดหย่อนภาษีเงินได้ และภาษีมรดกของตน เพราะเขาไม่อยากให้คนเอาเปรียบกัน บ้านเรายังไม่มี ที่จริงเวลาที่มันจะนอนจริงๆ แค่ไม่กี่ศอกเท่านั้น เพราะฉะนั้นแบ่งมาหน่อยพี่น้องจ๋า ข้าราชการ นักการเมืองมันกล้าเขียนไหม เพราะฉะนั้นต้องเป็นชาวนาชาวไร่เท่านั้นที่จะเขียน เพราะพวกเขากว่าครึ่งประเทศยังไม่มีที่ดินทำกิน นี้คือสิ่งที่หลวงปู่ฝัน มันจะเป็นจริงได้ พี่น้องต้องออกมาๆ ๆ ๆ ๆ
เดี๋ยววันจันทร์เราจะเอาไปให้ปลัด กระทรวงเกษตรและสหกรณ์ วันต่อไปเราจะไปยื่นให้ รมต เกษตรฯ ให้รู้ว่านี้คือสิ่งที่คนในชาติต้องการ ช่วยตอบสนองที ลูกน้องจ๋า..เพราะเราเป็นนายเขา หรือ ใช้ภาษาพ่อขุนรามว่า ช่วยตอบสนองทีขี้ข้าจ๋า
อีกเรื่องหนึ่ง หลังจากที่ไปเปิดโปงสถานภาพ อีกสองอาทิตย์ จะมีคลื่นลูกใหญ่ถาโถมมาที่รัฐบาล คือ นาห้าแสนไร่ที่จะเก็บเกี่ยวจะไปขายใคร ใครจะมารับจำนำเขา จะมีคลื่นชาวนาอีกระลอก เพราะถ้าขายราคาถูกก็ไม่คุ้มค่าปุ๋ย ค่ายา ก็ต้องหาวิธีล่ะ พี่น้องชาวนาถ้าไม่รู้จะพึ่งใครมาเวทีแจ้งวัฒนะ เดี๋ยวหลวงปู่พาไปขาย วันนี้ที่พาไปได้เกวียนละ 8,000 บาท อย่างน้อยก็แพงกว่าโรงสี และเขาจะช่วยขายข้าวกองนั้นให้ ถ้ามีส่วนต่างเขาจะมอบให้อีก คบเวทีแจ้งวัฒนะมีแต่ได้กำไร
เราจะทำอย่างไร ข้าวอีกห้าแสนไร่ เดี๋ยวหาวิธีใหม่ อยากบอกพี่น้องชาวนาลูกหลานว่า เราปล่อยอย่างนี้ต่อไปไม่ได้ ชาวเกษตรต้องตกระกำลำบาก เสียผ้าเหลือง อุตส่าห์ออกมาสู้ทั้งที ต้องมีอะไรให้กับคนในชาติบ้าง บอกว่าเสื้อแดงสู้ชนะ คนไทยก็ยังจน เสื้อเหลืองสู้ชนะคนไทยก็ยังจน แต่นักรบสีขาวเวทีแจ้งวัฒนะ ถ้าสู้ชนะ คนไทยทุกคนต้องรวยหมด ต้องใช้น้ำมันราคาถูก ส่งออกขายพืชผลเกษตรได้ด้วยตนเอง มีเงินบำนาญ รากเหง้าบรรพบุรุษจะยังอยู่ แต่ตอนนี้ไม่ใช่ มีแต่คนกลัวอาชีพนี้ แล้วจะเหลืออะไร ลูกหลานชาวนาก็ไปเป็นขี้ข้า ไปผ่อนรถ ติดโรคจากอุตสาหกรรม นาก็ไม่มีที่ทำกิน ตกอับ เหมือนเดิม ที่สุดของคนขายแรงงานก็ต้องกลับไปตายรังเหมือนเดิม วันสงกรานต์กลับบ้านกันไปเป็นแถว แทนที่อุตสาหกรรมจะไปหล่อเลี้ยงชาวนา สุดท้ายก็ต้องไปขอดก้นตุ่มเอาข้าวสารของตายายพ่อแม่ แล้วทำไปทำไม ตอนไปไม่เห็นแบกอะไรไป อีตอนมาแบกพะรุงพะรัง ไม่รู้ใครเลี้ยงใคร ชาวนาเลี้ยงอุตสาหกรรม มันเอาเงินไปกินหมดแล้ว เราต้องไปรีดนาทาเร้นเอาข้าวสาร กะปิ ปลาร้า น้ำปลามาเท่าที่จะขนได้ นี้คือความจริงในสังคมไทยที่ผ่านมา เพราะฉะนั้นอาชีพชาวนาพอที่จะเลี้ยงลูกหลานได้ แล้วทำไมเราไม่ทำอาชีพชาวนาให้เป็นเสาหลักของเศรษฐกิจไทยคนไทยทุกคนเล่า
ไม่ได้..สู้ครังนี้ต้องให้ได้ หลวงปู่ปฏิญานว่า สู้ครัง้นี้ถ้าทำไม่ได้ยอมตายดีกว่า ไม่ได้..เป็นความฝันอันสุงสุดของชีวิต ออกมาจากวัดก็คือเรื่องชาวไร่ชาวนา เรื่องศีลธรรม ให้สังคมไทยมีคนที่มีศีลธรรมมารับใช้คนทั้งชาติ ไม่ใช่เป็นโจร มือปืน ทรราชมากอบโกย แล้วเราจนเหมือนเดิม แล้วคิดว่าต้องผลักดันให้น้ำมัน แก๊สราคาถูก
พรุ่งนี้ถ้าไปบอกปลัดพลังงานให้ลดราคาน้ำมันสูตรพิเศษทั้งหลายก็ลดได้ 6-7 บาทแล้ว สองสัปดาห์นี้ต้องทำ ต้องชนะแบบราชสีห์ ขู่คำรามให้ก้องปฐพี ชนะแบบหมูไม่เอา เสียท่า เสียฟอร์ม ต้องช่วยกัน
วันเสาร์นี้มีการเสวนาสภาคุณธรรมศีลธรรมแห่งชาติ บ่ายโมง อาคารบี ชั้นล่าง เชิญนักบวชศาสนา และพวกเราก็ช่วยเสนอสภาคุณธรรมศีลธรรมแห่งชาติ เราอยากให้นักการเมืองเป็นอย่างไร มีจิตสาธารณที่ช่วยเหลือสังคมในขั้นที่เท่าไหร่ แนะนำมา อยากให้ตำรวจทำหน้าที่อย่างไร คนไหนที่มันไม่มีศีลธรรมก็ส่งไปอยู่สามจังหวัดชายแดน ให้กลับมาเป็นนายร้อยปี๊บ คนไม่มีศีลธรรม
วันเสาร์นี้บ่ายโมงไปกัน อาคารที่กำนันสุเทพเคยเข้าไปอยู่ เตรียมเอาไว้ จะให้ครู มีศีลธรรมหน้าที่อย่างไร ศาล องค์กรอิสระ มีความรับผิดชอบอย่างไร
ส่วนวันอาทิตย์ บ่ายสองโมง หลวงปู่นัดพี่น้องชาวนามาเสวนาอีกรอบ เพราะมีธรรมนูญชาวนาแค่30 ข้อน่าจะยังไม่พอ แล้วจะขออาสาสมาชิกสภาเกษตรกรทั่วประเทศ จังหวัดละ 50 คน ทั้งหมดน่าจะมากกว่าสภาผู้แทนราษฎร ไปดูแลงานที่จะจัดให้ แต่ไม่เอาอาสาสมัคร เอาชาวนาอาชีพล้วนๆ จิตอาสาก็ไม่เอา มีสภาที่ปรึกษาได้ ต่อไปนี้เลิกพึ่ง ต้องพึ่งตัวเองเท่านั้น
(เปิดคลิปเทข้าวขายที่ ธกส.)
เอาข้าวจริงๆ ไปเท ว่าไม่ใช่แกลบนะจ๊ะ เราอยากทำกรณีศึกษาว่าแล้วอีกห้าแสนไร่ที่จะเกี่ยวอีกสองอาทิตย์ข้างหน้าจะเอาไปทิ้งที่ไหน วันนี้เค่ 20 เกวียน ที่จริงวันนี้มีคนแนะนำว่าน่าจะไปสามพราน เพราะนายกไปประชุมที่โรงเรียนนายร้อยสามพราน แต่เอาอย่างนี้ดีกว่าขายได้แน่ๆ พี่น้องมุสลิมเขามาขอบใจผู้ใหญ่บ้านมาคุยกับหลววปู่ว่า เขาเห็นช่องทางออกแล้วว่าข้าวจะไปที่ไหน เดี๋ยวพาไปใหม่ หาที่ไปใหม่
เอาเป็นว่าวันนี้เราไปทำภารกิจให้พี่น้องชาวนา เอาหนังสือไปยื่นให้อธิบดี 6 กรม ไว้จะหาทางไปยื่นให้ปลัด กระทรวงเกษตร และ รมต. เกษตรฯ หนังสือนี้คือพิมพ์เขียวชาวนา
ส่วนอีกเรื่อง เป็นเรื่องส่วนตัว เจอหมายเรียกจาก ดีเอสไอ ธาริต เรียกไปฟังข้อหาก่อการซ่องสุมผู้คนเป็นกบฏ (เฮ)
ภูมิใจมากเลยได้เป็นกบฏกับทรราช แล้วเขานัดดีนะ ให้เราไปให้ปากคำที่ศรส. สโมสรตำรวจ วันที่ 21 มี.ค. เลย แต่ไม่ไปสโมสรตำรวจ บอกว่าจะไปให้ทำการดีเอสไอเลย ให้เขาทำหนังสือไปว่าเรายินดีจะไปให้ปากคำ ไม่เลื่อน และให้ความสะดวกจะไปที่ทำการตึกดีเอสไอ ไม่ใช่ ที่สโมสรตำรวจ แล้วเราจะประกันความปลอดภัยให้คุณเองไม่รู้จะกล้ามาหรือเปล่า หลวงปู่พุทธะอิสระยินดีให้คุณสอบไม่ว่าจะกี่วันกี่เดือน คุณต้องกล้าๆ หน่อย คุณต้องมาสอบที่นี่ที่ทำงานของคุณนี้เอาไปสอบที่สโมสร เขาเอาไว้ตีกอล์ฟ ตกปลา เป่ายิ้งฉุบไม่ใช่หรือ (ฮา) ส่งเสียงไปถึงธาริต คิดว่าเขาน่าจะดูอยู่
ทีกบฏแบ่งแยกดินแดนไม่เห็นธาริตออกหมายเรียกเลย เรายังไม่เคยประกาศแบ่งแยกดินแดนเลย ออกหมายเรียก ไม่รู้มันใช้สมองส่วนไหนคิด ไม่เป็นไร กงกรรมกงเกวียน เราไปทำเขาไว้เยอะ ยอมรับได้ ธาริตไม่ใช่คนฉลาด ดูโหงวเฮ้งแล้ว คนเราถ้ามีความหลงเป็นม่านบังตา ไม่มีทางที่จะเข้าถึงปัญญา ถ้ามันมีความโง่เป็นรากเหง้า มันไม่มีทางเอาสติปัญญามาแก้ปัญหา คงจะโดนเจ้านายสั่งมาว่า ไม่รู้จะทำอะไรบ้างหรือไง มีคนเขาบอกหลวงปู่ว่าธาริตเป็นคนรอบจัด ก็คอยดูว่าจะมีสักกี่รอบ
_____
ปุจฉา: จะศึกษาปฏิบัติภาวนาต้องมีครูอาจารย์หรือไม่
หลวงปู่: ชั่วชีวิตหลวงปู่ไม่เคยมีใครสอนเรืองภาวนา สมัยเด็กๆ แม่พาไปฟังธรรมที่วัดบวรฯ ตอนนั้นอายุสัก 6-7 ขวบ ตอนนั้นสมเด็จพระสังฆราชยังเป็นเจ้าคุณศาสนโสภณ ยังหนุ่มๆ เลย ท่านสอนเรื่องสติปัฏฐาน 4 อานาปานสติ ฟังแล้วเพลิน จำอารมณ์ได้ ท่านสอนให้ดูลมหายใจ สี่โมงเย็นยังไม่ลุกจนแม่บอกว่าต้องไปบอกท่านเจ้าคุณศาสนโสภณ ให้มาปลุก
ท่านก็มากระซิบข้างหูว่า ไอ้หนูกลับมาได้แล้วเขาจะปิดโบสถ์แล้ว
มนุษย์นี้เป็นภาวะผู้พัฒนา เหมือนดอกบัวมีพัฒนาการของตัวเองได้ คือ โผล่ออกมาจากตม อยู่ในน้ำ ขึ้นมาเหนือน้ำ มีใครไปสอนดอกบัวไหมล่ะ แต่ทุกอย่างต้องสั่งสมอบรม กระบวนการนั้นคืออะไร เหมือนที่เราเหนื่อยๆ เพลียๆ ก็ถามตัวเองว่า ความเพลียมาจากไหน กายหรือ ใจ ก็พยายามวาง เดี๋ยวมันจะพาเราเปลี้ยไปทุกระบบ ต้องเข้าใจ สมัยเด็กๆ หลวงปูชอบฟังท่านเจ้าคุณโชดก และหลวงตาแพรเยื่อไม้ ท่านคุยกันก็หัวเราะเสียงดัง หลวงปู่ชอบฟังตอนเด็กๆ เพราะตายายชอบฟังนิทานธรรมะ ต้องสอน พวกเขียนคิ้ว เขียนตากระแดะ พอตอนโตมันเป็นของมันเองไม่ต้องสอน ปัญญา ความดี สำนึกต้องสอน สำนึก เป็นเรื่องของพ่อแม่ต้องสอน นี้คือหน้าที่พ่อแม่ วิชาครูสอน ความละอายชั่วกลัวบาป พระต้องสอน ส่วนเรื่องปัญญาพระพุทธเจ้าสอน
มนุษย์นี้มีหลายชนิด:
มนุษยสะเปรโต มนุษย์เหมือนดั่งเปรต เพราะกินภูเขาทั้งลูกไม่รู้จักอิ่ม กินเงินกู้หมื่นล้านมันก้ไม่อิ่มไม่พอ นี่จะสองล้านล้าน อีกแล้ว เปรต แปลว่าผู้พร่องเป็นนิจ เปรตสมัยก่อนกินบุญกินบาป แต่เปรตสมัยนี้มันกินข้าว กินรถไฟ กินหิน กินถนน
มนุษยสเปโตร คือผู้ที่หิวตลอดเวลา
มนุษเดรัจฉาโน คือ ผู้ขวางไป แถไป กูจะแบ่งประเทศล้านนา พอเขาจะจับก็บอกว่าไม่ได้ทำ พวกนี้ต้องบอกว่าพูดเหมือนลมตด ไม่มีหลักให้ยึดเป็นสัจจะวาจา หาสาระไม่ได้ คนที่เชื่อก็คือพวกเผ่าพันธุ์เดียวกัน เดรัจฉานจึงต้องตามกันไปเป็นฝูง
มนุษเทโว มนุษย์เหมือนเทวดา เป็นผู้ละอายชั่วกลัวบาป
มนุษโกโรโกโส อันนี้หลวงปู่ตั้งเอง คือพวกมนุษย์ที่เอาเป็นแก่นเป็นสาระไม่ได้
มนุษย์น้ำตาล โดนน้ำก็ละลายโดนร้อนโดนฝนไม่ได้ มีอยู่ทุกวัดในประเทศไทย อยู่ก็เลี้ยงเสียข้าวสุก
หลวงปู่พุทธะอิสระ
เรามาเจริญสติกันหน่อย ทำจิตให้ว่าง ทำกายให้ว่าง เราเหนื่อยมาทั้งวันแล้ว วางเสียบ้าง ปล่อยตัวเองออกจากพันธนาการ หยิบมาทั้งวัน ในวิชาสติปัฏฐาน 4 พระพุทธเจ้าทรงสอนเรื่อง กาย เวทนา จิต ธรรม กายรวมๆ มี 6 บรรพะ คือ กาย อานาปานสติ อิริยาบท จตุธาตุวัฏฐาน 4 นวสีวถิกา การพิจารนาโครงกระดูกในกายตน เรียกว่าอสุภกรรมฐาน หรือโครงกระดูก หลายคนเรียกว่าความไม่สวยงามในกายตน
ทั้งหมดคือเรื่องของกาย แต่เราไม่ต้องสนใจ เป็นวิชาการ แต่รวมๆ คือกายและใจ
ให้เพ่ง ให้ตั้งให้มั่น ตรงอยู่ในกาย มีจิต มีสติ มีอารมณ์ รับรู้เฉพาะในกาย อย่าให้หลุดเลื่อนออกไปนอกกาย ไม่มีภาระ ไม่แบก ไม่พันธนาการ ไม่ว้าวุ่นกลัดกลุ้มทุรนทุราย เป็นตัวรู้เฉยๆ จนเป็นพุทธะคือ ตัวรู้ ผู้รู้ตื่นเบิกบาน ไม่จำเป็นต้องเป็นชาวพุทธ แม้มุสลิม คริสต์ ซิกข์ ก็ทำได้
เพราะถ้าไม่รู้ก็บ้า ต้องมีตัวรู้ ต้องหยิบแล้งวาง แล้วทำความว่างให้ปรากฏ
เรามาทำความว่างให้ปรากฏ ด้วยการวางทุกอย่าง สมองวาง กายวาง ใจวาง แล้วทำให้เกิดความว่าง แม้อารมณ์ก็ต้องวาง ความขมึงทึง ตึงรัด พันธนาการ วิตกกังวล ง่วงเหงาหาวนอน เหล่านี้เป็นงานที่ต้องไปหยิบฉวย ต้องวางภาระให้หมด วางให้หมด เหลือแค่คำว่า ว่างเฉยๆ เริ่มต้นเลย
หยิบแล้ววาง วางแล้งว่าง ทรงอารมณ์ความว่าวเอาไว้ จนรู้สึกว่าตัวเราไม่ใช่เรา ดับแล้วเย็น
ความดับเย็นเหล่านี้เป็นสิ่งที่งดงามของจิต เป็นเสรีภาพของจิต เป็นสุขุมจิต เป็นวิเศษจิต เป็นจิตที่วิเศษกว่าจิตอื่นๆ ความปรุงแต่งใดๆ พันธนาการใดๆ ความทุกข์ใดๆ ไม่เกิดขึ้นได้เลย เหมือนที่พระพุทธเจ้าทรงสอน โมฆราชว่า "เมื่อใดที่เธอเห็นความว่าง เมื่อนั่นมัจจุราชจะไม่มีวันเห็นเธอ"
เราอยู่กับความว่างแล้วเราจะไม่มีวันตาย ไม่มีวันเจ็บ ไม่มีวันแก่
อยู่กับความว่างแล้วเราจะไม่มีความทุกข์ มีแต่ความผ่อนคลายมโปร่งเบาสบาย ความว่างเกิดขึ้นกับใครเป็ยลาภอย่างยิ่ง เป็นสุขอย่างยิ่ง เป็นอำนาจอย่างยิ่ง เป็นตบะ เป็นเสรีภาพอย่างยิ่ง
ทุกวันนี่เราตกอยู่ในอำนาจ เพราะเราไม่ว่าง เรามีพันธนาการ มีภาระ มีเครื่องผูกพันตลอด ชีวิตเรามีการงาน มีสภาวะที่ต้องทำเป็นเนืองนิจ จนชีวิตไม่หยุดนิ่ง ครั้งหนึ่งในหนึ่งวันมีโอกาสได้วางว่างบ้าง พันธนาการเหล่านั้นจะได้หยุดลง เหมือนการแก้ปมเชือก แก้ไม่หมด ถ้าไม่แก้เสียเลยก็จะกลายเป็นดินพอกหางหมู ทีนี้จะหาทางแก้ไม่ได้ เป็นวันเป็นเดือนเป็นชาติ เพราะไม่หาทางที่จะแก้ไม่คิดจะแก้ ไม่ฝึกที่จะแก้ เพราะฉะนั้นเรามาฝึกที่จะแก้พันธนาการ
อยู่กับลมหายใจ
หายใจเข้าภาวนาว่า "สัตว์ทั้งปวงจงเป็นสุข"
หายใจออก "สัตว์ทั้งปวงจงพ้นทุกข์" นับหนึ่ง
เที่ยวนี้เอา 16 คู่
ยกมือไหว้พระกรรมฐาน แล้วลืมตาขึ้น
(เจริญมนต์ถวายเป็นพระราชกุศล)
_____
สบายดีไหมลูก (เสียงโห่ร้องและนกหวีดสนั่น)
วันนี้ทำหน้าที่เป็นพ่อค้าข้าว เอาข้าวไปขาย เป็นกรณีศึกษา อยากให้สังคมได้รับรู้ว่าวันนี้ชาวนาเขาแย่จริงๆ ข้าวที่เขาเกี่ยวมาเมื่อเช้านี้ เจ้าของนาเอาไปกองขายที่ลานตากข้าวของโรงสีเอกชน ได้ข้าวประมาณ 20 เกวียน ตีราคาเกวียนละ 6,000 บาท รัฐบาลก็ไม่อยากรับจำนำ แต่ที่แน่ๆ ชาวบ้านมีตัวสัญญาว่าจะรับพร้อมจะรับจำนำ แต่เมื่อเอาไปส่งโรงสีๆ บอกว่าไม่พร้อมรับจำนำ เพราะรัฐบาล ยังไม่สั่งไม่มีตังค์จ่าย สรุปแล้วข้าวที่รัฐบาล สั่งให้ปลูกตั้งแต่ พิจิตร นครสวรรค์ อยุธยา ชัยนาท ลงมาถึงนนทบุรี สมุทรสาคร มีนาไม่ต่ำกว่าห้าแสนไร่ พร้อมเก็บเกี่ยวแต่ไม่รู้จะขายใคร พอไปขายโรงสีก็กดราคา แล้วเกิดอะไรขึ้น ตัวอย่างเช่น มุสลิมเจ้านี้ มี 20 เกวียน ต้องไปอาศัยตาชั่ง ลานตากของเขา แล้วเอาข้าวออกมาไม่ได้ เพราะโรงสีที่มีลานตากข้าวและตาชั่ง บอกว่าต้องเอาเงินมาจ่ายก่อน เงินค่าหนี้ ค่าปุ๋ย เงินที่กู้ไปกินตอนที่ยังเก็บเกี่ยวไม่ได้ เป็นเงินเท่าไหร่ เขาบอกว่า 20 เกวียนนี้หักแล้วยังไม่พอค่าหนี้เลย ให้ราคา 6,500 บาท/เกวียน ถือว่าเมตตาแล้ว เงินทั้งบ้านเหลือติดอยู่ 100 บาท
หลวงปู่วันนี้พาพี่น้องชาวนาไปที่ กระทรวงเกษตร กรมวิชาการเกษตร ไปเพราะอะไร เพราะอธิบดีหลายกรมระดม บริษัท ที่ขายเคมี เครื่องมือเกษตร 7-8 บริษัท มาสุมหัวกัน เขียนหนังสือว่าประชุมด่วนที่สุดแก้ปัญหาชาวนา แก้ปัญหาอย่างไร ว่าเงินสองหมื่นล้านจะลงไปที่ชาวนาแล้วทาง ธกส. พ่อค้าที่เป็นเจ้าหนี้ชาวนาเตรียมที่จะหักหนี้จากสองหมื่นล้าน แต่อ้างว่าจะแก้ปัญหาชาวนา ตัวอย่างแบบที่โดนโรงสีหัก แล้วเงินสองหมื่นล้านนี้จะถึงมือชาวนาไหม ...
วันนี้เขาจึงมาสุมหัวกัน เพื่ออยากจะมีส่วนแบ่งกับเงินสองหมื่นล้านว่าจะแบ่งหนี้กันอย่างไร อย่างนี้ต่างหากเล่า ช่วยซ้ำชาวนา
หลวงปู่เลยไปเตือน ธกส. เอาข้าวไปดัมพ์ไว้สองคันรถว่า นี้คือกรณีตัวอย่าง
ธกส. บอกว่าชาวนามีบัตรเครดิต จะเหลืออะไร มันยึดเอาไปหมดแล้ว ก็รอเงินสองหมื่นล้านบาท สรุปว่าชาวนาไม่เหลือ บริษัทปุ๋ยยาเอาไปกินหมด เหลือเศษเดนมาให้ ชาวนาเอาไปกินยาตาย รายเมื่อเช้านี้นายี่สิบเกวียน ไม่เหลือเงินกลับมาเลย แถมยังมีหนี้เก่าที่จะมาทวง นี้คือทุกข์ชาวนา
รู้ไหมว่าหลวงปู่เอาข้าวออกมายังไง เอาเงินกองทุนชาวนาไปไถ่ แสนสองหมื่น รวมค่าบรรทุกอีกสามหมื่นบาทให้เจ้าหนี้ได้เงินเลย
นี้คือชาวนาไทย พูดไม่ออกบอกไม่ถูก ไม่แปลกใจว่าทำไมเขาฆ่าตัวตาย คนที่อยู่ได้นี้อดทนมาก สมัยก่อนเราทำนาเพื่อกิน ไม่ได้ขาย เรามียุ้งฉางประจำบ้าน ที่บ้านหลวงปู่ตายายทำนาก็มียุ้งฉางไว้หุงกินเหลือก็ขาย เอาไปขายเป็นถังๆ กะโรงสี ถ้าไม่ใช้ตังค์ก็ไม่ขายข้าว เดี๋ยวนี้ทำนาไม่ได้กิน ทำไว้ขายหมด เวลากินก็ต้องไปเชื่อข้าวสารผ่อนส่ง หลวงปู่ถาม เขาบอกว่าเชื่อเป็นรอบๆ ค่าอาหารเครื่องใช้ไม้สอยแต่ละรอบก็ไปเชื่อกับร้านค้ามาก่อน สมมุติไข่สองบาทก็ราคาสองบาทห้าสิบ นี้คือชีวิตชาวนา ฟังแล้วน่าอนาถ ต่อไปนี้ไม่ได้แล้ว ยิ่งทำให้หลวงปู่เกิดความรู้สึก อยากให้พิมพ์เขียวชาวนาสำเร็จในวันนี้พรุ่งนี้
วันนี้ที่ไป ธกส. ไม่ได้ไปตบทรัพย์ แต่เพื่อบอกว่า ชาวนาเขาไม่ได้ตังค์ เพราะบริษัททั้งหลายกำลังจะมาหักหนี้ชาวนา แล้วธนาคารก็ได้เปอร์เซ็นต์จากหนี้ที่ได้หัก มีความสมัครสมานใจพร้อมจะให้หักหนี้จากเงินที่ ธกส. เขาส่งให้ วันนี้หลวงปู่เลยไปคาดคั้นกับ ผู้จัดการ ธกส. กิจการพิเศษว่า ถ้าใช้บัตรเครดิตเก่า เวลานี้ไปอยู่ที่พ่อค้าขายปุ๋ย เงินกู้ หมดแล้ว โอนไปเมื่อไหร่มันก็เบิกได้เพราะชาวนามอบฉันทะให้หมดแล้ว ก็โอนไปเพื่ออุดหนุนยาอุดหนุนปุ๋ย ชาวนาก็อดเหมือนเดิม ขอได้ไหม ปิด บัญชี เก่า เปิด บัญชีใหม่ แล้วเวลาโอนเข้าบัญชีใหม่ ทำได้ไหม เขาบอกว่าทำได้ แต่ยุ่งยากหน่อย ขอให้พี่น้องชาวนารีบไปแจ้งปิด บัญชีเก่า เปิด บัญชี ใหม่ ทุกคน เวลาธกส โอนมาก็เป็นของเราเต็มๆ ส่วนจะใช้หนี้เมื่อรัฐบาล จ่ายเงินใช้หนี้มาค่อยมาคุยกัน ไม่ได้สอนให้โกง ไม่ได้เบี้ยว ชักดาบ แต่ยังไม่ให้ เพราะจำเป็นต้องเลี้ยงลูก ครอบครัว ขอเอาไว้ก่อนนะจ๊ะ ขอให้เรามีกินพออยู่พอควรบ้าง ก็เรียกร้องบอกนายทุนเงินเชื่อ และบริษัทยักษ์ใหญ่ว่า อย่าทำร้ายชาวนานักเลย เขาจะแย่อยู่แล้ว ให้โอกาสให้เขาหายใจบ้าง แต่คงไม่มีวันข้างหน้าแล้ว เพราะจะผลักดันให้เกิดสภาชาวนาให้ได้ มีสภาชาวนาแล้ว เราจะขายข้าวด้วยตัวเราเอง เราจะมีธนาคารชาวนา และเงินทุนในธนาคาร สถานภาพของสภาชาวนาจะเป็นองค์กรอิสระ เหมือน ปปช กกต. มีกฏหมายของเราเอง เราจะออกกฏหมายที่ดิน จากพี่น้องที่มีที่ดินมากมาแบ่งให้เราบ้าง โดยขอซื้อในราคาตลาด ถ้าไม่ขายจะโดนภาษีในอัตราก้าวหน้า ที่สหรัฐใครมีที่รกร้างเจอภาษีสองเท่า ไม่มีใครเก็บตุนที่ดิน เศรษฐีทั้งหลายจึงหาทางตั้งมูลนิธิ เพื่อลดหย่อนภาษีเงินได้ และภาษีมรดกของตน เพราะเขาไม่อยากให้คนเอาเปรียบกัน บ้านเรายังไม่มี ที่จริงเวลาที่มันจะนอนจริงๆ แค่ไม่กี่ศอกเท่านั้น เพราะฉะนั้นแบ่งมาหน่อยพี่น้องจ๋า ข้าราชการ นักการเมืองมันกล้าเขียนไหม เพราะฉะนั้นต้องเป็นชาวนาชาวไร่เท่านั้นที่จะเขียน เพราะพวกเขากว่าครึ่งประเทศยังไม่มีที่ดินทำกิน นี้คือสิ่งที่หลวงปู่ฝัน มันจะเป็นจริงได้ พี่น้องต้องออกมาๆ ๆ ๆ ๆ
เดี๋ยววันจันทร์เราจะเอาไปให้ปลัด กระทรวงเกษตรและสหกรณ์ วันต่อไปเราจะไปยื่นให้ รมต เกษตรฯ ให้รู้ว่านี้คือสิ่งที่คนในชาติต้องการ ช่วยตอบสนองที ลูกน้องจ๋า..เพราะเราเป็นนายเขา หรือ ใช้ภาษาพ่อขุนรามว่า ช่วยตอบสนองทีขี้ข้าจ๋า
อีกเรื่องหนึ่ง หลังจากที่ไปเปิดโปงสถานภาพ อีกสองอาทิตย์ จะมีคลื่นลูกใหญ่ถาโถมมาที่รัฐบาล คือ นาห้าแสนไร่ที่จะเก็บเกี่ยวจะไปขายใคร ใครจะมารับจำนำเขา จะมีคลื่นชาวนาอีกระลอก เพราะถ้าขายราคาถูกก็ไม่คุ้มค่าปุ๋ย ค่ายา ก็ต้องหาวิธีล่ะ พี่น้องชาวนาถ้าไม่รู้จะพึ่งใครมาเวทีแจ้งวัฒนะ เดี๋ยวหลวงปู่พาไปขาย วันนี้ที่พาไปได้เกวียนละ 8,000 บาท อย่างน้อยก็แพงกว่าโรงสี และเขาจะช่วยขายข้าวกองนั้นให้ ถ้ามีส่วนต่างเขาจะมอบให้อีก คบเวทีแจ้งวัฒนะมีแต่ได้กำไร
เราจะทำอย่างไร ข้าวอีกห้าแสนไร่ เดี๋ยวหาวิธีใหม่ อยากบอกพี่น้องชาวนาลูกหลานว่า เราปล่อยอย่างนี้ต่อไปไม่ได้ ชาวเกษตรต้องตกระกำลำบาก เสียผ้าเหลือง อุตส่าห์ออกมาสู้ทั้งที ต้องมีอะไรให้กับคนในชาติบ้าง บอกว่าเสื้อแดงสู้ชนะ คนไทยก็ยังจน เสื้อเหลืองสู้ชนะคนไทยก็ยังจน แต่นักรบสีขาวเวทีแจ้งวัฒนะ ถ้าสู้ชนะ คนไทยทุกคนต้องรวยหมด ต้องใช้น้ำมันราคาถูก ส่งออกขายพืชผลเกษตรได้ด้วยตนเอง มีเงินบำนาญ รากเหง้าบรรพบุรุษจะยังอยู่ แต่ตอนนี้ไม่ใช่ มีแต่คนกลัวอาชีพนี้ แล้วจะเหลืออะไร ลูกหลานชาวนาก็ไปเป็นขี้ข้า ไปผ่อนรถ ติดโรคจากอุตสาหกรรม นาก็ไม่มีที่ทำกิน ตกอับ เหมือนเดิม ที่สุดของคนขายแรงงานก็ต้องกลับไปตายรังเหมือนเดิม วันสงกรานต์กลับบ้านกันไปเป็นแถว แทนที่อุตสาหกรรมจะไปหล่อเลี้ยงชาวนา สุดท้ายก็ต้องไปขอดก้นตุ่มเอาข้าวสารของตายายพ่อแม่ แล้วทำไปทำไม ตอนไปไม่เห็นแบกอะไรไป อีตอนมาแบกพะรุงพะรัง ไม่รู้ใครเลี้ยงใคร ชาวนาเลี้ยงอุตสาหกรรม มันเอาเงินไปกินหมดแล้ว เราต้องไปรีดนาทาเร้นเอาข้าวสาร กะปิ ปลาร้า น้ำปลามาเท่าที่จะขนได้ นี้คือความจริงในสังคมไทยที่ผ่านมา เพราะฉะนั้นอาชีพชาวนาพอที่จะเลี้ยงลูกหลานได้ แล้วทำไมเราไม่ทำอาชีพชาวนาให้เป็นเสาหลักของเศรษฐกิจไทยคนไทยทุกคนเล่า
ไม่ได้..สู้ครังนี้ต้องให้ได้ หลวงปู่ปฏิญานว่า สู้ครัง้นี้ถ้าทำไม่ได้ยอมตายดีกว่า ไม่ได้..เป็นความฝันอันสุงสุดของชีวิต ออกมาจากวัดก็คือเรื่องชาวไร่ชาวนา เรื่องศีลธรรม ให้สังคมไทยมีคนที่มีศีลธรรมมารับใช้คนทั้งชาติ ไม่ใช่เป็นโจร มือปืน ทรราชมากอบโกย แล้วเราจนเหมือนเดิม แล้วคิดว่าต้องผลักดันให้น้ำมัน แก๊สราคาถูก
พรุ่งนี้ถ้าไปบอกปลัดพลังงานให้ลดราคาน้ำมันสูตรพิเศษทั้งหลายก็ลดได้ 6-7 บาทแล้ว สองสัปดาห์นี้ต้องทำ ต้องชนะแบบราชสีห์ ขู่คำรามให้ก้องปฐพี ชนะแบบหมูไม่เอา เสียท่า เสียฟอร์ม ต้องช่วยกัน
วันเสาร์นี้มีการเสวนาสภาคุณธรรมศีลธรรมแห่งชาติ บ่ายโมง อาคารบี ชั้นล่าง เชิญนักบวชศาสนา และพวกเราก็ช่วยเสนอสภาคุณธรรมศีลธรรมแห่งชาติ เราอยากให้นักการเมืองเป็นอย่างไร มีจิตสาธารณที่ช่วยเหลือสังคมในขั้นที่เท่าไหร่ แนะนำมา อยากให้ตำรวจทำหน้าที่อย่างไร คนไหนที่มันไม่มีศีลธรรมก็ส่งไปอยู่สามจังหวัดชายแดน ให้กลับมาเป็นนายร้อยปี๊บ คนไม่มีศีลธรรม
วันเสาร์นี้บ่ายโมงไปกัน อาคารที่กำนันสุเทพเคยเข้าไปอยู่ เตรียมเอาไว้ จะให้ครู มีศีลธรรมหน้าที่อย่างไร ศาล องค์กรอิสระ มีความรับผิดชอบอย่างไร
ส่วนวันอาทิตย์ บ่ายสองโมง หลวงปู่นัดพี่น้องชาวนามาเสวนาอีกรอบ เพราะมีธรรมนูญชาวนาแค่30 ข้อน่าจะยังไม่พอ แล้วจะขออาสาสมาชิกสภาเกษตรกรทั่วประเทศ จังหวัดละ 50 คน ทั้งหมดน่าจะมากกว่าสภาผู้แทนราษฎร ไปดูแลงานที่จะจัดให้ แต่ไม่เอาอาสาสมัคร เอาชาวนาอาชีพล้วนๆ จิตอาสาก็ไม่เอา มีสภาที่ปรึกษาได้ ต่อไปนี้เลิกพึ่ง ต้องพึ่งตัวเองเท่านั้น
(เปิดคลิปเทข้าวขายที่ ธกส.)
เอาข้าวจริงๆ ไปเท ว่าไม่ใช่แกลบนะจ๊ะ เราอยากทำกรณีศึกษาว่าแล้วอีกห้าแสนไร่ที่จะเกี่ยวอีกสองอาทิตย์ข้างหน้าจะเอาไปทิ้งที่ไหน วันนี้เค่ 20 เกวียน ที่จริงวันนี้มีคนแนะนำว่าน่าจะไปสามพราน เพราะนายกไปประชุมที่โรงเรียนนายร้อยสามพราน แต่เอาอย่างนี้ดีกว่าขายได้แน่ๆ พี่น้องมุสลิมเขามาขอบใจผู้ใหญ่บ้านมาคุยกับหลววปู่ว่า เขาเห็นช่องทางออกแล้วว่าข้าวจะไปที่ไหน เดี๋ยวพาไปใหม่ หาที่ไปใหม่
เอาเป็นว่าวันนี้เราไปทำภารกิจให้พี่น้องชาวนา เอาหนังสือไปยื่นให้อธิบดี 6 กรม ไว้จะหาทางไปยื่นให้ปลัด กระทรวงเกษตร และ รมต. เกษตรฯ หนังสือนี้คือพิมพ์เขียวชาวนา
ส่วนอีกเรื่อง เป็นเรื่องส่วนตัว เจอหมายเรียกจาก ดีเอสไอ ธาริต เรียกไปฟังข้อหาก่อการซ่องสุมผู้คนเป็นกบฏ (เฮ)
ภูมิใจมากเลยได้เป็นกบฏกับทรราช แล้วเขานัดดีนะ ให้เราไปให้ปากคำที่ศรส. สโมสรตำรวจ วันที่ 21 มี.ค. เลย แต่ไม่ไปสโมสรตำรวจ บอกว่าจะไปให้ทำการดีเอสไอเลย ให้เขาทำหนังสือไปว่าเรายินดีจะไปให้ปากคำ ไม่เลื่อน และให้ความสะดวกจะไปที่ทำการตึกดีเอสไอ ไม่ใช่ ที่สโมสรตำรวจ แล้วเราจะประกันความปลอดภัยให้คุณเองไม่รู้จะกล้ามาหรือเปล่า หลวงปู่พุทธะอิสระยินดีให้คุณสอบไม่ว่าจะกี่วันกี่เดือน คุณต้องกล้าๆ หน่อย คุณต้องมาสอบที่นี่ที่ทำงานของคุณนี้เอาไปสอบที่สโมสร เขาเอาไว้ตีกอล์ฟ ตกปลา เป่ายิ้งฉุบไม่ใช่หรือ (ฮา) ส่งเสียงไปถึงธาริต คิดว่าเขาน่าจะดูอยู่
ทีกบฏแบ่งแยกดินแดนไม่เห็นธาริตออกหมายเรียกเลย เรายังไม่เคยประกาศแบ่งแยกดินแดนเลย ออกหมายเรียก ไม่รู้มันใช้สมองส่วนไหนคิด ไม่เป็นไร กงกรรมกงเกวียน เราไปทำเขาไว้เยอะ ยอมรับได้ ธาริตไม่ใช่คนฉลาด ดูโหงวเฮ้งแล้ว คนเราถ้ามีความหลงเป็นม่านบังตา ไม่มีทางที่จะเข้าถึงปัญญา ถ้ามันมีความโง่เป็นรากเหง้า มันไม่มีทางเอาสติปัญญามาแก้ปัญหา คงจะโดนเจ้านายสั่งมาว่า ไม่รู้จะทำอะไรบ้างหรือไง มีคนเขาบอกหลวงปู่ว่าธาริตเป็นคนรอบจัด ก็คอยดูว่าจะมีสักกี่รอบ
_____
ปุจฉา: จะศึกษาปฏิบัติภาวนาต้องมีครูอาจารย์หรือไม่
หลวงปู่: ชั่วชีวิตหลวงปู่ไม่เคยมีใครสอนเรืองภาวนา สมัยเด็กๆ แม่พาไปฟังธรรมที่วัดบวรฯ ตอนนั้นอายุสัก 6-7 ขวบ ตอนนั้นสมเด็จพระสังฆราชยังเป็นเจ้าคุณศาสนโสภณ ยังหนุ่มๆ เลย ท่านสอนเรื่องสติปัฏฐาน 4 อานาปานสติ ฟังแล้วเพลิน จำอารมณ์ได้ ท่านสอนให้ดูลมหายใจ สี่โมงเย็นยังไม่ลุกจนแม่บอกว่าต้องไปบอกท่านเจ้าคุณศาสนโสภณ ให้มาปลุก
ท่านก็มากระซิบข้างหูว่า ไอ้หนูกลับมาได้แล้วเขาจะปิดโบสถ์แล้ว
มนุษย์นี้เป็นภาวะผู้พัฒนา เหมือนดอกบัวมีพัฒนาการของตัวเองได้ คือ โผล่ออกมาจากตม อยู่ในน้ำ ขึ้นมาเหนือน้ำ มีใครไปสอนดอกบัวไหมล่ะ แต่ทุกอย่างต้องสั่งสมอบรม กระบวนการนั้นคืออะไร เหมือนที่เราเหนื่อยๆ เพลียๆ ก็ถามตัวเองว่า ความเพลียมาจากไหน กายหรือ ใจ ก็พยายามวาง เดี๋ยวมันจะพาเราเปลี้ยไปทุกระบบ ต้องเข้าใจ สมัยเด็กๆ หลวงปูชอบฟังท่านเจ้าคุณโชดก และหลวงตาแพรเยื่อไม้ ท่านคุยกันก็หัวเราะเสียงดัง หลวงปู่ชอบฟังตอนเด็กๆ เพราะตายายชอบฟังนิทานธรรมะ ต้องสอน พวกเขียนคิ้ว เขียนตากระแดะ พอตอนโตมันเป็นของมันเองไม่ต้องสอน ปัญญา ความดี สำนึกต้องสอน สำนึก เป็นเรื่องของพ่อแม่ต้องสอน นี้คือหน้าที่พ่อแม่ วิชาครูสอน ความละอายชั่วกลัวบาป พระต้องสอน ส่วนเรื่องปัญญาพระพุทธเจ้าสอน
มนุษย์นี้มีหลายชนิด:
มนุษยสะเปรโต มนุษย์เหมือนดั่งเปรต เพราะกินภูเขาทั้งลูกไม่รู้จักอิ่ม กินเงินกู้หมื่นล้านมันก้ไม่อิ่มไม่พอ นี่จะสองล้านล้าน อีกแล้ว เปรต แปลว่าผู้พร่องเป็นนิจ เปรตสมัยก่อนกินบุญกินบาป แต่เปรตสมัยนี้มันกินข้าว กินรถไฟ กินหิน กินถนน
มนุษยสเปโตร คือผู้ที่หิวตลอดเวลา
มนุษเดรัจฉาโน คือ ผู้ขวางไป แถไป กูจะแบ่งประเทศล้านนา พอเขาจะจับก็บอกว่าไม่ได้ทำ พวกนี้ต้องบอกว่าพูดเหมือนลมตด ไม่มีหลักให้ยึดเป็นสัจจะวาจา หาสาระไม่ได้ คนที่เชื่อก็คือพวกเผ่าพันธุ์เดียวกัน เดรัจฉานจึงต้องตามกันไปเป็นฝูง
มนุษเทโว มนุษย์เหมือนเทวดา เป็นผู้ละอายชั่วกลัวบาป
มนุษโกโรโกโส อันนี้หลวงปู่ตั้งเอง คือพวกมนุษย์ที่เอาเป็นแก่นเป็นสาระไม่ได้
มนุษย์น้ำตาล โดนน้ำก็ละลายโดนร้อนโดนฝนไม่ได้ มีอยู่ทุกวัดในประเทศไทย อยู่ก็เลี้ยงเสียข้าวสุก
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น