1.ปริมาณน้ำฝนมากกว่าปกติ จึงทำให้เกิดน้ำท่วมหนักในวงกว้าง
2.ป่าต้นน้ำถูกทำลายจากเขื่อน การทำไม้เถื่อน การปลูกพืชเชิงเดี่ยว และเหมืองแร่ ซึ่งส่วนใหญ่เป็นเหมืองเถื่อน มีมากที่ อ.นบพิตำและ อ.สิชล จ.นครฯ
3.ปัญหาผังเมือง รวมถึงการสร้างถนนและระบบระบายน้ำของเมือง
4.ลำน้ำ (ภาคใต้เรียกว่าคลอง) ถูกบุกรุก/ตื้นเขิน ทำให้น้ำล้นตลิ่ง
5.การสร้างเขื่อนและประตูระบายน้ำ การบริหารจัดการเขื่อนตอนบนโดยกักน้ำไว้ แทนที่จะทยอยปล่อย ทำให้เมื่อฝนตกหนัก น้ำล้นสปิลเวย์ และซ้ำเติมภัยพิบัติในพื้นที่ท้ายเขื่อน ส่วนประตูระบายน้ำ ขวางทางน้ำให้ออกทะเลช้าลง
6.พื้นที่ชุ่มน้ำโดยเฉพาะพรุที่เป็นแก้มลิงธรรมชาติถูกบุกรุก มีการถมสร้างบ้าน สร้างตลาด สร้างสนามบิน เช่น สนามบินนครฯ สถานที่ราชการ และถูกยึดครองไปทำเกษตรกรรมขนาดใหญ่ (plantation) โดยเฉพาะสวนปาล์ม ฯลฯ เมื่อแก้มลิงหายไป น้ำก็ท่วมพื้นที่ทางตอนล่างหนักกว่าเดิม
7.ถนนเป็นเขื่อนขวางทางน้ำอย่างดี ไม่มีท่อระบาย หรือมีแต่เล็กมาก สะพานแคบ ทำให้กีดชวางทางน้ำ
8.การสร้างเขื่อนกันทรายปากแม่น้ำ เช่น บริเวณชุมชนที่ติดกับปากแม่น้ำหลังสวน จ.ชุมพร น้ำท่วมเพราะเขื่อนกันทรายบีบทางน้ำ ทำให้น้ำไหลลงทะเลช้าและยกระดับสูงกว่าระดับน้ำทะเลมาก (ดูภาพประกอบ น้ำจากแม่น้ำหลังสวนด้านซ้ายมือสูงกว่าน้ำทะเลด้านขวามือ)
ความรุนแรง แต่ละที่ไม่เหมือนกัน ขึ้นกับเงื่อนไขของแต่ละพื้นที่ ซึ่งต้องพิจารณาในระดับจุลภาค (micro) ด้วย
สาเหตุแรกเป็นภัยธรรมชาติ สาเหตุที่ 2-8 ฝีมือมนุษย์ล้วนๆ
ขอบคุณภาพจากคุณ Saowanee Nimpanpayungwong
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น