ปุจฉา
มีนักวิชาการและครูบาอาจารย์กลุ่มหนึ่งให้ความรู้กับประชาชนว่า การรวมอำนาจ คือ การปกครองแบบเผด็จการ ถ้าเป็นปกครองในระบอบประชาธิปไตยจะต้องกระจายอำนาจ และยังบอกด้วยว่า การรวมอำนาจไว้ที่ส่วนใดส่วนหนึ่งจะทำให้เกิดการทุจริตคอร์รัปชั่นฉ้อราษฎร์บังหลวง ถ้าต้องการที่จะให้ระบบราชการไม่มีการทุจริตคอร์รัปชั่นฉ้อราษฎร์บังหลวง จะต้องให้ระบบราชการมีการกระจายอำนาจไปสู่หน่วยงานท้องถิ่นและชนบท เป็นความจริงหรือไม่ครับ?
วิสัชนา
ไม่เป็นความจริงครับ การรวมอำนาจหรือกระจายอำนาจไม่เกี่ยวข้องกับการเมืองการปกครองในระบอบประชาธิปไตยหรือเผด็จการ แต่คำว่า “อำนาจ” ในภาษาไทยคำเดียว ภาษาอังกฤษมี 2 คำ คำแรก คือ คำว่า “Power” คำที่สอง คือ คำว่า “Authority”
อำนาจที่มาจากคำว่า “Power” คือ อำนาจของคนที่เป็นเจ้าของ เช่น ถ้าเราเป็นเจ้าของบ้านในราคาตลาดปัจจุบัน 10 ล้านบาท ผู้มีอำนาจหรือเจ้าของบ้านหลังนั้นจะขายให้กับคนอื่นในราคาแค่ 1 ล้านบาท ก็ย่อมสามารถขายได้ไม่มีความผิด หรืออยากจะซื้อบ้านสักหลังหนึ่งที่มีมูลค่าแค่ 1 ล้านบาท ในราคา 10 ล้านบาท ถ้าคนซื้อเป็นเจ้าของเงิน 10 ล้านบาท ก็ย่อมไม่มีความผิด ถ้าเจ้าของบ้านอยากจะรื้อบ้านเก่าของตนทิ้งแล้วสร้างหลังใหม่ หรือทุบทิ้งแล้วทำเป็นสนามหญ้าสำหรับปลูกต้นไม้ก็ย่อมสามารถทำได้ไม่มีความผิด เพราะเป็นอำนาจโดยชอบธรรมของคนที่เป็นเจ้าของ
ตรงกันข้ามกับคำว่า อำนาจ ที่แปลมาจากภาษาอังกฤษ คำว่า “Authority” Authority เป็นอำนาจที่มาตามหน้าที่และความรับผิดชอบ โดยผู้ที่เป็นเจ้าของทรัพย์สินเงินทอง มอบหมายหรือว่าจ้าง (authorized) อำนาจที่มีตามหน้าที่และต้องรับผิดชอบนี้ ถ้าไม่ทำหน้าที่มีความผิดฐานละเว้นการปฏิบัติหน้าที่ ใช้อำนาจเกินหน้าที่ก็มีความผิด เช่น ถูกว่าจ้างให้ดูแลบ้านหรือที่ดินมูลค่า 10 ล้านบาท แต่แอบเอาไปขายในราคาเพียง 1 ล้านบาท แล้วนำเงินเข้ากระเป๋าหรือเอาเงินเพียง 1 ล้านบาทที่ขายได้ส่งให้เจ้าของก็มีความผิด เพราะว่าตนเองนั้นไม่ใช่เจ้าของ ไม่มีสิทธิ์ที่จะนำไปขาย ไม่มีสิทธิ์ที่จะตั้งราคาขายต่ำกว่าความเป็นจริงมาก จะถูกตั้งข้อหาว่าเป็นการรับสินบนจากคนที่มาซื้อบ้านและที่ดินดังกล่าว หรือยักยอกเอาบ้านและที่ดินไปขาย ซึ่งมีความผิดเพราะตัวเองไม่ใช่เจ้าของเป็นแค่ลูกจ้าง
เพราะฉะนั้นอำนาจที่มาจากคำว่า “Power” ในภาษาอังกฤษจึงต้องรวมศูนย์อยู่กับเจ้าของ มอบให้กับคนที่ไม่เป็นเจ้าของไม่ได้หรือกระจายอำนาจความเป็นเจ้าของให้กับคนที่ไม่ใช่เจ้าของหลายๆคนก็ไม่ได้ อำนาจที่ภาษาอังกฤษเรียกว่า Power นี้ “ลอร์ด แอคตัน” นักรัฐศาสตร์ชาวอังกฤษได้กล่าวเป็นอมตะวาจาว่า “Power tends to corrupt, and absolute power corrupts absolutely” แปลว่า อำนาจของเจ้าของถ้าหากอยู่ในมือของคนที่ไม่ใช่เจ้าของจะทำให้เกิดการทุจริตคอร์รัปชั่นฉ้อราษฎร์บังหลวง และอำนาจที่เรียกว่า Power นี้ ถ้าอยู่ในมือของคนที่ไม่ใช่เป็นเจ้าของมากแค่ไหน ก็จะเกิดการทุจริตคอร์รัปชั่นฉ้อราษฎร์บังหลวงมากขึ้นเท่าน้น ถ้ามีอำนาจเบ็ดเสร็จเด็ดขาดก็จะเกิดการทุจริตโกงกินอย่างเบ็ดเสร็จเด็ดขาด
การเมืองการปกครองในระบอบประชาธิปไตย ประชาชนเป็นเจ้าของอำนาจอธิปไตย เป็นเจ้าของบ้านเจ้าของเมืองเจ้าของประเทศต้องเก็บอำนาจที่เรียกว่า “Power” ไว้กับตัวเองเท่านั้น มอบให้กับพรรคการเมือง นักการเมือง และรัฐบาลที่ชนะการเลือกตั้งไม่ได้ เพราะคนเหล่านั้นเป็นแค่ลูกจ้างชั่วคราวของประชาชนเท่านั้นมิได้เป็นเจ้าของอำนาจที่แท้จริง ส่วนที่ประชาชนจะมอบให้กับพรรคการเมือง นักการเมือง และรัฐบาลที่ชนะการเลือกตั้งคือ อำนาจที่มาจากคำว่า “Authority” ในภาษาอังกฤษ ซึ่งก็คือ อำนาจตามหน้าที่และความรับผิดชอบที่ถูกมอบหมาย
นักการเมือง พรรคการเมือง และรัฐบาลที่ได้รับมอบหมายให้มีหน้าที่ความรับผิดชอบนี้ เราเรียกว่า “เจ้าหน้าที่ของรัฐ” ไม่เรียกว่า “เจ้าอำนาจของรัฐ” เพราะไม่มีอำนาจ อำนาจทั้งหมดยังอยู่กับประชาชนอย่างสมบูรณ์ เพราะฉะนั้น พรรคการเมือง นักการเมืองที่ชนะการเลือกตั้ง จึงมีอำนาจจำกัดตามหน้าที่และความรับผิดชอบเท่านั้น ไม่อาจใช้อำนาจเกินหน้าที่ได้มีความผิดหรือละเว้นไม่ใช้อำนาจตามหน้าที่ก็ไม่ได้ถือว่ามีความผิดเช่นกัน สำหรับข้าราชการหรือเจ้าหน้าที่ของรัฐ เช่น เจ้าหน้าที่ตำรวจ ประชาชนก็ไม่เรียกว่า เจ้าอำนาจตำรวจ เพราะไม่มีอำนาจ มีแต่หน้าที่และความรับผิดชอบ ทำถูกต้อง ทำตามหน้าที่ ก็ได้รับความดีความชอบ ทำผิดทำความเสียหายให้ใครเดือดร้อนก็ต้องรับผิดถูกลงโทษตามความผิดนั้น
เพราะฉะนั้นการกระจายอำนาจ (Power) ที่นักวิชาการกลุ่มหนึ่งพยายามบอกคนไทยว่า เป็นการป้องกันไม่ให้เกิดการทุจริตคอร์รัปชั่นนั้น ความจริงก็คือ เป็นการกระจายการทุจริตคอร์รัปชั่นออกไปในท้องถิ่นและชนบทอย่างกว้างขวาง ไม่ได้เป็นการแก้ปัญหาทุจริตคอร์รัปชั่นแต่อย่างใด และไม่ได้เกี่ยวข้องกับการสร้างประชาธิปไตยให้เกิดขึ้นในประเทศไทยของเราอย่างใดทั้งสิ้นครับ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น