หนึ่งสัปดาห์หลังเกิดเหตุเพลิงไ
หม้บ่อขยะแพรกษา-บางปู จ.สมุทรปราการ ภาคประชาสังคมซึ่งติดตามปัญหานี
้อย่างต่อเนื่อง ได้เปิดเวทีเพื่อร่วมกันวิเคราะ
ห์ถึงที่มา ผลกระทบ ตลอดจนข้อเสนอในการจัดการปัญหาจ
ากเหตุการณ์ดังกล่าว พร้อมกับเชื่อมโยงให้เห็นถึงปั
ญหาขยะอันตราย โดยเฉพาะอย่างยิ่งขยะอุตสาหกรรม
ในหลายพื้นที่ของประเทศ ซึ่งกำลังเป็นภัยเงียบที่ขยายตั
วคุกคามสภาพแวดล้อมและคุณภาพชีว
ิตของผู้คนอยู่ในขณะนี้ ตลอดจนนำเสนอรูปแบบและแนวทางต่า
งๆ ในการจัดการขยะอันตรายที่เหมาะส
มและปลอดภัยกว่าที่เป็นอยู่ โดยหวังให้สังคมไทยร่วมกันปรับป
รุงระบบการจัดการและป้องกันปัญห
าที่ต้นเหตุ ก่อนที่จะปะทุขึ้นเป็นเหตุการณ์
ร้ายแรงอีกครั้ง
ดร.สมนึก จงมีวศิน กล่าวถึงสถานการณ์การลักลอบทิ้ง
ขยะอุตสาหกรรมในพื้นที่สาธารณมี
อยู่ทั่วประเทศ โดยเฉพาะในพื้นที่ภาคตะวันออก ฝากถึงรัฐบาลยุทธศาสาตร์ด้านสิ่
งแวดล้อมต้องมีการปรับ โดยเฉพาะแผนรับมือด้านภัยพิบัติ
และอุบัติภัยที่มีผลกระทบต่อสุข
ภาพและสิ่งแวดล้อมที่มีประสิทธิ
ภาพ หากยังไม่มีแผนที่ดี ยังไม่ควรขยายอุตสาหกรรม
คุณเพ็ญโฉม แซ่ตั้ง ผู้อำนวยการมูลนิธิบูรณะนิเวศ ได้สะท้อนปัญหาขยะอุตสาหกรรม โดยย้อนในเหตุการณ์ไฟไหม้กองขยะ
ปี พ.ศ. 2551 ที่ ต.แพรกษาใหม่ จนถึงกรณีไฟไหม้กองขยะแพรกษา บางปู ครั้งล่าสุด พบการลักลอบนำขยะอุตสาหกรรมแอบท
ิ้งรวมกับขยะชุมชนเช่นเดียวกัน สะท้อนความบกพร่องและเพิกเฉยของ
หน่วยงานภาครัฐที่ไม่มีความจริง
ใจในการทำงาน ตลอดจนชี้ให้เห็นข้อกฎหมายที่เก
ี่ยวข้องและความผิดของผู้ที่มีส
่วนได้เสียในเหตุการณ์นี้
ดร.อาภา หวังเกียรติ อาจารย์สาขาวิศวะกรรมสิ่งแวดล้อม มหาวิทยาลัยรังสิต ตั้งข้อสังเกตว่า พื้นที่บริเวณจังหวัดสมุทรปรากา
ร เป็นพื้นที่ควบคุมมลพิษ แต่ที่ผ่านมาทางจังหวัดเองไม่มี
แผนและเป้าหมายลดมลพิษหรือมีการ
จัดทำข้อมูลที่ชัดเจนที่จะนำไปส
ู่การลดมลพิษหรือแก้ไขปัญหามลพิ
ษในพื้นที่ได้เลย ถึงเวลาแล้วที่ทางจังหวัดจะต้อง
มีแผนการรับมือและข้อมูลที่ถูกต
้องและเปิดเผย นอกจากนี้บทลงโทษและอัตราค่าปรั
บยังต่ำมากคุ้มค่าแก่การทำผิดกฏ
หมายเมื่อเทียบกับค่าดำเนินการบ
ำบัดและกำจัดอย่างถูกวิธีซึ่งมี
ค่าใช้จ่ายสูง จึงเสนอให้มีการปรับบทลงโทษคิดเ
ป็นมูลค่า 100เท่าของมูลค่าของการกระทำผิด
ซึ่งผู้ก่อมลพิษต้องเป็นผู้จ่าย
ข้อเสนอต่อ กรณีเพลิงไหม้บ่อขยะแพรกษา-บางปู และการจัดการขยะ (อุตสาหกรรม) ต่อภาครัฐ
- เรียกร้องให้ต้องมีการดำเนินคดีต่อผู้กระทำผิดอย่างถึงที่สุด
- หน่วยงานภาครัฐต้องทำการสำรวจและจัดทำข้อมูลมลพิษในพื้นที่เพื่อนำไปสู่แผนการจัดการปัญหา
- ต้องมีแผนการฟื้นฟูและเฝ้าระวังสิ่งแวดล้อม
- ต้องมีแผนการเฝ้าระวังสุขภาพของคนในพื้นที่และเจ้าหน้าที่ที่ปฏิบัติงานในพื้นที่ อย่างน้อย 5 ปี
คุณธารา บัวคำศรี ผู้อำนวยการฝ่ายรณรงค์ กรีนพีซ เอเชียตะวันออกเฉียงใต้ ได้นำเสนอแนวทางการจัดการขยะอุต
สาหกรรมจากต่างประเทศ โดยยกตัวอย่างการพัฒนากฎหมายการ
จัดการขยะอุตสาหกรรมตั้งแต่ต้นท
างจนถึงปลายทางของประเทศสหรัฐอเ
มริกา และชี้ให้เห็นว่าการสร้างเตาเผา
ขยะไม่ใช่คำตอบปลายอุโมงค์ของกา
รจัดการขยะอุตสาหกรรม เช่น ประเทศเยอรมันนี มีแผนปฎิบัติการจัดการลดขยะที่ช
ัดเจนทั้งขยะชุมชนและขยะอุตสาหก
รรมจนในที่สุดปริมาณขยะมีน้อยจน
ไม่เพียงพอต่อการป้อนเข้าสู่เตา
เผาขยะ หัวใจที่สำคัญที่สำคัญที่สุดในก
ารจัดการคือ
ต้องปรับเปลี่ยนแนวคิดของผู้นำของประเทศ คุณธารา กล่าวทิ้งท้าย
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น