นักการเมืองเกี่ยวข้องกับการใช้อำนาจ เมื่อมีวาสนาได้เป็นฝ่ายบริหาร มักหน้ามืดตามัว กอดอำนาจไว้ ส่วนคนเคยเสวยสุข ลิ้มลองอำนาจแล้วติดใจ วันใดไม่มีอำนาจ กิเลสตัณหามันเรียกร้อง ใจเร่าร้อนฝันใฝ่อยากกลับไปมีอำนาจใหม่อีกครั้ง
ผมเฝ้าดูผู้บาดเจ็บและเสียชีวิต ทั้งจากประชาชนผู้ชุมนุมที่หวังดี ปรารถนาเห็นบ้านเมืองก้าวหน้า ไร้ปัญหาคอรัปชั่น ขณะเดียวกัน ตำรวจชั้นผู้น้อยต้องทำหน้าที่ตามคำสั่งผู้บังคับบัญชา สองฝ่ายเผชิญหน้าห้ำหั่นราวกับเป็นศัตรูคู่อาฆาตแต่ชาติปางก่อน
ถือเป็นคราวเคราะห์ร้ายของประเทศไทย จังหวะเวลาที่นักการเมืองฝ่ายหนึ่งต้องการคงอำนาจไว้ ส่วนอีกฝ่ายแสวงอำนาจกลับคืนมา ไม่มีใครสนใจว่าอีกกี่ชีวิตที่ต้องสูญเสีย เป็นเครื่องสังเวย สนองกิเลสตัณหาในเกมแย่งชิงอำนาจ
ร่างของประชาชนและตำรวจต่างล้มทับถมกันบนผืนแผ่นดินไทย เพื่อให้นักการเมืองเสวยสุขบนกองอำนาจประชาธิปไตย
เมื่อวันเวลาผ่านพ้นไป พวกเขาจะได้เป็นวีรบุรุษ มีอนุสาวรีย์จารึกชื่อบันทึกไว้ในประวัติศาสตร์
คงมีแต่ครอบครัวผู้สูญเสีย ที่ไม่มีวันเข้าใจเลยว่า "ทำไมประชาธิปไตยที่สมบูรณ์ถึงต้องแลกด้วยชีวิตของคนในครอบครัวของเขา?”
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น